Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde,Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu,Dayanamıyorum bu ayrılığa,Kucaklasın beni İslâm diyordu.

(Article 259 – 12/09/2019) Bazen zaman durur. Etraf sessizleşir, sadece kulaklarınızdaki uğultuyu hissedersiniz. Gözünüz hiç bir şey görmez, diliniz lâl olur hiç bir şey söyleyemezsiniz. Gerilere gidersiniz,  eski günler geliverir gözlerinizin önüne. Sonra derin bir “eyvah” çekersiniz ve “bir çınar daha gitti” dersiniz.  Bugün öyle oldum. Babamın can dostu, arkadaşı …