DR.Mehmet Hakan Sağlam Araştırmacı Yazar
(Article 009-20.08.2014)
Filistin’de üçüncü intifada başladı. Sokaklarda onbinlerce insan Kudüs’e yürüyor, başlarına atılan füzelere aldırmaksızın hayatta kalma mücadelesi veriyor. Hamas müthiş bir savunma ve saldırı becerisi sergiliyor. Beyaz Saray sözcüsü ise hemen açıklama yapıyor: “Davutoğlu kilit isim”.
Üç gün öncesine kadar hiç kimseyi iplemeyen İsrail ve ABD’ye bakar mısınız? Filistin’de iş çığırından çıkıp, İsrail üçer beşer asker kaybetmeye başlayınca birdenbire Türkiye’nin önemini kavradılar. İsrail bu aşamadan sonra rahat ve huzur yüzü görmeyecek. Filistinlileri yıllar boyu canından bezdirdi ve artık bıçak kemiğe dayandı. Filistinliler bu direnişi hakkıyla yönetebilir ve Türkiye’yi arabulucu olarak belirlerse çok şey kazanacak. Filistin meselesini konuşacağını bildiği için Başbakan Erdoğan’ın telefonlarından kaçan Topal Ördek Obama ise, bakalım bu saatten sonra Erdoğan ile konuşma fırsatı bulabilecek mi?
Batılıların Ortadoğu coğrafyasında çuvallamalarının esas nedeni; bu coğrafya da 24 saatin çok uzun bir süre olduğunu hâlâ anlayamamış olmaları. Amerika’nın Afganistan ve Irak’taki başarısızlıkları, 34 yıldır süren tüm ambargolara karşın İran’ı hâlâ dize getirememesi bunun en açık göstergesi. Tüm dünya ordularını yerle bir eden, hatta uzaylıları bile ortadan kaldıran Hollywood ürünü terminatörlerin gerçek olmadığını birçok kişi hâlâ anlamıyor. Trilyonlarca dolarlık harcamaya ve bir o kadar da üstün silah teknolojisine rağmen Afganistan ve Irak’tan arkasına bakmaksızın kaçanlar Amerikalılar değil mi? Vietnam Savaşı’nda çuvallayan, Kore Savaşı’nda başarısız olanlar yine onlar değil mi?
Peki girdiği savaşlarda bu kadar başarısız olan bir ülke kendini nasıl oluyor da başarılı gösterebiliyor? Amerikan sinema endüstrisi ve Spielberg gibi yönetmenler sağ olsun. Gazze’de çoluk çocuk iki bine yakın insan ölürken, Erdoğan’ın telefonlarından kaçtığı için Obama’yı takdir eden ve sevincinden göbek atmaya kalkan Kılıçdaroğlu’na ne demeli? Kılıçdaroğlu, Hollywood filmlerini bolca seyredince ABD’nin bir süper güç olduğuna kendisini iyice kaptırmış. Adamın kendine inancı yok ki ülkesine olsun.
İkinci Dünya Savaşını sona erdiren meşhur Normandiya Çıkarması’nı herkes bilir. Ama bu çıkarmada toplam 10,264 askerin öldüğünü kimse bilmez. Normandiya ile ilgili hiç yoksa elli tane film yapılmıştır. Herkes zanneder ki bu savaşta milyonlarca kişi öldü. Halbuki altı üstü on bin kişi ölmüştür. Bizim Çanakkale Savaşı’nda 253 bin şehidimiz var ama bu kadar reklamını yapamıyoruz. İşte Amerikan sinema endüstrisinin gücü budur. Fahrettin Paşa’nın Medine savunmasını bile film yapamamış bir milletiz biz. Lütfen Medine savunmasının hangi şartlarda icra edildiğini okuyun. Bizim entel dantel takımı yönetmen ve sanatçılarımız abuk sabuk anlamsız filmler yapacaklarına, otursunlar Osmanlı’nın Birinci Dünya Savaşında Çanakkale’de, Medine’de, Kanal’da, Basra’da, Galiçya’da ve Sarıkamış’ta neler yaşadığını tüm çıplaklığıyla anlatacak gerçek tarih üzerine kurgulu filmler yapsınlar. Osmanlı’nın bu süreçte yaşadığı olayların bırakın zekâtını, fitresi bile Amerika’nın elinde olsa iki bin tane film çekerlerdi.
Rumeli Hisarı’nın kulesinden aşağı atlayan Cüneyt Arkın ile dalga geçenler, Rambo’nun Afganistan’da tek başına koca Rus ordusunu telef etmesine hiçbir şey demiyor. Amerikalı Avrupalı yapınca doğru, Türk yapınca yanlış psikozundan kurtulmamız gerekiyor. Aynı şeyi ulusal güvenlik konusunda da ilke edinmek lâzım. Yıllar boyu bu coğrafyada terör estiren İsrail’i, askeri açıdan bir deha veya yenilemez bir devlet olarak gören zihniyetin terk edilmesi lâzım. Savunma sanayisi güçlü, yüksek teknolojiye sahip bir Türkiye şu an en fazla İsrail’i endişelendiriyor. Türkiye’nin civar ülkelerle ilişkisi arttıkça, Suriye, Mısır, Irak ve İran ile yakınlaştıkça, İsrail ve onun koruyucuları endişeye kapılıyor ve korkuyor.
“Yurtta Sulh Cihanda Sulh” aldatmacası yüzünden Türkiye 90 yıl boyunca etrafındaki hiçbir ülkeyle ilişki kurmadı, kuramadı. İlkokuldan itibaren hepimize “Türkiye’nin dört bir yanı düşmanlarla çevrili, Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur” öğretisi aşılandı. Hiçbir komşunla ilişkin olmasın, ondan sonrada kalk “Yurtta Sulh Cihanda Sulh” ilkesinden bahset. Bu nasıl bir mantık, bu nasıl bir çelişki?
Kılıçdaroğlu ve Bahçeli ise halen 40’lı ve 50’li yılların dünyasında yaşayıp ekmek ve ‘piskevit’ üzerinden siyaset yapmakta. Halbuki bu şahıslar ekmek, lokum ve bisküvi döneminin geçtiğini, bunun yerini cornflakes ve çikolata gençliğinin aldığının farkında bile değiller. Ekmelettin’in “ekmek” hikâyesi ise benim mezardaki dedemi bile iknâ edemez. Her mikrofon gördüğünde ağzının dolusunca Erdoğan’ı hırsız ve soyguncu olarak isimlendiren bazı ahlâksız siyasetçiler, konuşmalarına başlar başlamaz vatandaşın kendilerini zapladığının farkında bile değiller. Türkiye’nin bölgesel bir güç olduğunu idrak edemeyen, hemen her fırsatta ülkesini ve insanlarını aşağılayan bu çizgi film karakterlerinden ülkeye fayda yok.
Erdoğan, İstanbul’a yapılacak yeni havaalanından, hızlı trenden, Marmaray’dan, Boğaz’ın altına inşa edilecek ikinci tüp geçitten, İzmit Körfezi ve İstanbul Boğazı’na yapılacak yeni asma köprülerden bahsederken, 2014 yılının gençliğine sütçü beygiriyle gelecek pazarlamaya çalışıyorlar.
Erdoğan, Göktürk’ün daha iyilerini uzaya göndermekten bahsederken, bunlar değirmen taşının etrafında gözü bağlı dönen beygir misali düz yolda gittiklerini zannediyorlar.
Erdoğan, “İsrail terör devletidir” derken, bu ahmaklar Türkiye’nin ilkeli olmasından, Yurtta Sulh Cihanda Sulh prensibini uygulayıp İsrail’e hizmet etmesinden bahsediyorlar.
Gazze’de, Batı Şeria’da ve Kudüs’te bir avuç toprak parçasına sıkışıp kalan Filistinliler’i görmezden gelen, ancak İsrail ile yatıp İsrail ile kalkan Siyonist Türk medyasına ise söyleyecek söz bulamıyorum.
